Si quae forte-possumus. Immo alio genere; An hoc usque quaque, aliter in vita? Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Certe nihil nisi quod possit ipsum propter se iure laudari. Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Idcirco enim non desideraret, quia, quod dolore caret, id in voluptate est. Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum; Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?

Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Si enim ad populum me vocas, eum. Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status naturae congruentis tenet; At ego quem huic anteponam non audeo dicere; Satisne ergo pudori consulat, si quis sine teste libidini pareat? Cur deinde Metrodori liberos commendas? Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat; Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri. Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum. Recte dicis;

Res enim se praeclare habebat, et quidem in utraque parte. Tu quidem reddes; Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare? Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri. Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Quod mihi quidem visus est, cum sciret, velle tamen confitentem audire Torquatum.

Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Hoc positum in Phaedro a Platone probavit Epicurus sensitque in omni disputatione id fieri oportere. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Addo etiam illud, multa iam mihi dare signa puerum et pudoris et ingenii, sed aetatem vides.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de

quibus loquor, philosophorum. Hic Speusippus, hic Xenocrates, hic eius auditor Polemo, cuius illa ipsa sessio fuit, quam videmus. Dicimus aliquem hilare vivere; Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Sed non sunt in eo genere tantae commoditates corporis tamque productae temporibus tamque multae. Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus; Duo Reges: constructio interrete. Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici.

Nihil minus, contraque illa hereditate dives ob eamque rem laetus. Sed quod proximum fuit non vidit. Nec vero hoc oratione solum, sed multo magis vita et factis et moribus comprobavit. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers? Quam tu ponis in verbis, ego positam in re putabam. Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris. Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis;

At, illa, ut vobis placet, partem quandam tuetur, reliquam deserit. Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Ecce aliud simile dissimile. Quae est igitur causa istarum angustiarum?

Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Id mihi magnum videtur. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt. Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho; Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant.

Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio?

Illa tamen simplicia, vestra versuta. Ergo in utroque exercebantur, eaque disciplina effecit tantam illorum utroque in genere dicendi copiam. Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit.

Tria genera bonorum; Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Nemo igitur esse beatus potest. Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare.