Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus.

Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius. His enim rebus detractis negat se reperire in asotorum vita quod reprehendat. Aliam vero vim voluptatis esse, aliam nihil dolendi, nisi valde pertinax fueris, concedas necesse est. Res enim se praeclare habebat, et quidem in utraque parte.

Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Comprehensum, quod cognitum non habet? Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Et quidem, inquit, vehementer errat; Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Facit igitur Lucius noster prudenter, qui audire de summo bono potissimum velit; Item de contrariis, a quibus ad genera formasque generum venerunt.

Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L. Quare obscurentur etiam haec, quae secundum naturam esse dicimus, in vita beata; Ad eos igitur converte te, quaeso. Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit? Hosne igitur laudas et hanc eorum, inquam, sententiam sequi nos censes oportere? Si quidem, inquit, tollerem, sed relinquo.

Iam in altera philosophiae parte. Quorum altera prosunt, nocent altera. In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum; Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus. Que Manilium, ab iisque M.

At negat Epicurus-hoc enim vestrum lumen estquemquam, qui honeste non vivat, iucunde posse vivere. Summum a vobis bonum voluptas dicitur. Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Qui igitur convenit ab alia voluptate dicere naturam proficisci, in alia summum bonum ponere?

Quaeque

de virtutibus dicta sunt, quem ad modum eae semper voluptatibus inhaererent, eadem de amicitia dicenda sunt. Num igitur utiliorem tibi hunc Triarium putas esse posse, quam si tua sint Puteolis granaria? Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Si autem id non concedatur, non continuo vita beata tollitur. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Eaedem res maneant alio modo. Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera. Nullum inveniri verbum potest quod magis idem declaret Latine, quod Graece, quam declarat voluptas. Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur. Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Duo Reges: constructio interrete. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt.

Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Iam contemni non poteris. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur. Bork Quem ad modum quis ambulet, sedeat, qui ductus oris, qui vultus in quoque sit? Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo;

Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Sed venio ad inconstantiae crimen, ne saepius dicas me aberrare; Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur. Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. Illi enim inter se dissentiunt.