Transfer idem ad modestiam vel temperantiam, quae est moderatio cupiditatum rationi oboediens. Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius? Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. De quibus cupio scire quid sentias. Minime vero, inquit ille, consentit.
Cave putes quicquam esse verius. Itaque in rebus minime obscuris non multus est apud eos disserendi labor. Graece donan, Latine voluptatem vocant. Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse? Hoc enim identidem dicitis, non intellegere nos quam dicatis voluptatem.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus; Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Duo Reges: constructio interrete. Oculorum, inquit Plato, est in nobis sensus acerrimus, quibus sapientiam non cernimus. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Moriatur, inquit. At negat Epicurus-hoc enim vestrum lumen estquemquam, qui honeste non vivat, iucunde posse vivere. Sed haec nihil sane ad rem;
Sin autem est in ea, quod quidam volunt, nihil impedit hanc nostram comprehensionem summi boni. Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti. Dici enim nihil potest verius. Iam enim adesse poterit. Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? De ingenio eius in his disputationibus, non de moribus quaeritur. Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur.
Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Sed non alienum est, quo facilius vis verbi intellegatur,
rationem huius verbi faciendi Zenonis exponere. Mihi enim satis est, ipsis non satis. Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere. Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam.
Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio. Cur, nisi quod turpis oratio est? An, partus ancillae sitne in fructu habendus, disseretur inter principes civitatis, P. Falli igitur possumus. Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque ea sunt opiniones ac iudicia levitatis. Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Nobis Heracleotes ille Dionysius flagitiose descivisse videtur a Stoicis propter oculorum dolorem. Intrandum est igitur in rerum naturam et penitus quid ea postulet pervidendum; Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur. Nam de isto magna dissensio est. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Polemoni et iam ante Aristoteli ea prima visa sunt, quae paulo ante dixi.
Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt. Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Tantum dico, magis fuisse vestrum agere Epicuri diem natalem, quam illius testamento cavere ut ageretur.
Atqui haec patefactio quasi rerum opertarum, cum quid quidque sit aperitur, definitio est. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Ergo instituto veterum, quo etiam Stoici utuntur, hinc capiamus exordium. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Te ipsum,
dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis.
Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile. Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis; Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest. Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Est enim tanti philosophi tamque nobilis audacter sua decreta defendere. Quare hoc videndum est, possitne nobis hoc ratio philosophorum dare.
Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Scripta sane et multa et polita, sed nescio quo pacto auctoritatem oratio non habet. Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant? Quando enim Socrates, qui parens philosophiae iure dici potest, quicquam tale fecit?
Arabic
French
Spanish
Portuguese
Deutsch
Turkish
Dutch
Italiano
Russian
Romaian
Portuguese (Brazil)
Greek