Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Iam doloris medicamenta illa Epicurea tamquam de narthecio proment: Si gravis, brevis; Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus; Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest. Res enim se praeclare habebat, et quidem in utraque parte. Restant Stoici, qui cum a Peripateticis et Academicis omnia transtulissent, nominibus aliis easdem res secuti sunt. Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas.

Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis. Cyrenaici quidem non recusant; Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare? Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio.

Si longus, levis; Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Pauca mutat vel plura sane; Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur. Prave, nequiter, turpiter cenabat; Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Sed tamen est aliquid, quod nobis non liceat, liceat illis. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? At hoc in eo M.

Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant? Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. Tum Lucius: Mihi vero ista valde probata sunt, quod item fratri puto. Sed tamen est aliquid, quod nobis non liceat, liceat illis.

Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur. Sint

ista Graecorum; A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni. Nam ista vestra: Si gravis, brevis; Dulce amarum, leve asperum, prope longe, stare movere, quadratum rotundum. Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus.

Tertium autem omnibus aut maximis rebus iis, quae secundum naturam sint, fruentem vivere. Ergo et avarus erit, sed finite, et adulter, verum habebit modum, et luxuriosus eodem modo. Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Non igitur bene. Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Possumusne ergo in vita summum bonum dicere, cum id ne in cena quidem posse videamur? Non igitur bene. Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Itaque his sapiens semper vacabit. Collatio igitur ista te nihil iuvat.

Ita fit beatae vitae domina fortuna, quam Epicurus ait exiguam intervenire sapienti. Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur. Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria. Scaevolam M. Quippe: habes enim a rhetoribus;

Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est;

Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris? Cur iustitia laudatur? Quid enim tanto opus est instrumento in optimis artibus comparandis?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. An dolor longissimus quisque miserrimus, voluptatem non optabiliorem diuturnitas facit? Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit. Si enim non fuit eorum iudicii, nihilo magis hoc non addito illud est iudicatum-. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo

quae velim. Duo Reges: constructio interrete. Idque testamento cavebit is, qui nobis quasi oraculum ediderit nihil post mortem ad nos pertinere?