Tum Piso: Atqui, Cicero, inquit, ista studia, si ad imitandos summos viros spectant, ingeniosorum sunt; Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es? Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur. Bonum valitudo: miser morbus. Illa tamen simplicia, vestra versuta.
Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Ut id aliis narrare gestiant? Cui Tubuli nomen odio non est? Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Tertium autem omnibus aut maximis rebus iis, quae secundum naturam sint, fruentem vivere. Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur. Hoc mihi cum tuo fratre convenit. Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis;
Ille enim occurrentia nescio quae comminiscebatur; Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Quod autem magnum dolorem brevem, longinquum levem esse dicitis, id non intellego quale sit. Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Minime id quidem, inquam, alienum, multumque ad ea, quae quaerimus, explicatio tua ista profecerit. At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae. Nec enim, dum metuit, iustus est, et certe, si metuere destiterit, non erit; Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio?
Illud non continuo, ut aeque incontentae. In quo etsi est
magnus, tamen nova pleraque et perpauca de moribus. Nos commodius agimus. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem? At multis malis affectus. Quae animi affectio suum cuique tribuens atque hanc, quam dico. Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Praeclare enim Plato: Beatum, cui etiam in senectute contigerit, ut sapientiam verasque opiniones assequi possit. Quorum sine causa fieri nihil putandum est.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc? Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest. Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur. Cum autem negant ea quicquam ad beatam vitam pertinere, rursus naturam relinquunt. Duo Reges: constructio interrete. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus.
Quid ergo hoc loco intellegit honestum? Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Nam de summo mox, ut dixi, videbimus et ad id explicandum disputationem omnem conferemus. Hoc est vim afferre, Torquate, sensibus, extorquere ex animis cognitiones verborum, quibus inbuti sumus. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum.
Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es? Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Pudebit te, inquam, illius tabulae, quam Cleanthes sane commode verbis depingere solebat. Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Nescio quo modo praetervolavit oratio. Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis,
inquit. Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere. Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim?
Quid est enim aliud esse versutum? Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? Me igitur ipsum ames oportet, non mea, si veri amici futuri sumus. Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti. Intellegi quidem, ut propter aliam quampiam rem, verbi gratia propter voluptatem, nos amemus; Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio.
Si enim ad populum me vocas, eum. Quod equidem non reprehendo; Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres. Hi curatione adhibita levantur in dies, valet alter plus cotidie, alter videt. Et non ex maxima parte de tota iudicabis?
Ita similis erit ei finis boni, atque antea fuerat, neque idem tamen; Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem? Dat enim intervalla et relaxat. Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Iam contemni non poteris. Tamen aberramus a proposito, et, ne longius, prorsus, inquam, Piso, si ista mala sunt, placet. Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Sin autem est in ea, quod quidam volunt, nihil impedit hanc nostram comprehensionem summi boni.
Arabic
French
Spanish
Portuguese
Deutsch
Turkish
Dutch
Italiano
Russian
Romaian
Portuguese (Brazil)
Greek