Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti? Cur haec eadem Democritus? Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Efficiens dici potest. Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint. Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere? Bonum incolumis acies: misera caecitas. Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Quod cum dixissent, ille contra. Duo Reges: constructio interrete.

Tamen a proposito, inquam, aberramus. Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. Bork Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare? Nec vero pietas adversus deos nec quanta iis gratia debeatur sine explicatione naturae intellegi potest. Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse. Quare hoc videndum est, possitne nobis hoc ratio philosophorum dare. Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est. Pauca mutat vel plura sane; Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos. Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur.

Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus. Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum. Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Quis enim redargueret? Quae cum dixisset, finem ille. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn.

Ut non sine causa ex iis memoriae ducta sit disciplina. Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere. Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est? Eaedem enim utilitates poterunt eas

labefactare atque pervertere. Sumenda potius quam expetenda. Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta. Nec mihi illud dixeris: Haec enim ipsa mihi sunt voluptati, et erant illa Torquatis. Inde sermone vario sex illa a Dipylo stadia confecimus.

Quae contraria sunt his, malane? Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Nihilo beatiorem esse Metellum quam Regulum. Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem? Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos. Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit. Sed ille, ut dixi, vitiose. Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus;

Quis contra in illa aetate pudorem, constantiam, etiamsi sua nihil intersit, non tamen diligat? Cave putes quicquam esse verius. Sextilio Rufo, cum is rem ad amicos ita deferret, se esse heredem Q. Polemoni et iam ante Aristoteli ea prima visa sunt, quae paulo ante dixi. An haec ab eo non dicuntur?

Nescio quo modo praetervolavit oratio. Itaque si aut requietem natura non quaereret aut eam posset alia quadam ratione consequi. Nunc vero a primo quidem mirabiliter occulta natura est nec perspici nec cognosci potest. Quid censes in Latino fore?

Vulgo enim dicitur: Iucundi acti labores, nec male Euripidesconcludam, si potero, Latine; Ex ea difficultate illae fallaciloquae, ut ait Accius, malitiae natae sunt. Summus dolor plures dies manere non potest? Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem? Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum. Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Quod autem in homine praestantissimum atque optimum est, id deseruit. Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam

sententiam.

Ut non sine causa ex iis memoriae ducta sit disciplina. Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus; Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Sed fac ista esse non inportuna; Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Et adhuc quidem ita nobis progresso ratio est, ut ea duceretur omnis a prima commendatione naturae.