Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri. De vacuitate doloris eadem sententia erit. Sed non alienum est, quo facilius vis verbi intellegatur, rationem huius verbi faciendi Zenonis exponere. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Duo Reges: constructio interrete. Pudebit te, inquam, illius tabulae, quam Cleanthes sane commode verbis depingere solebat.
Ecce aliud simile dissimile. Scripta sane et multa et polita, sed nescio quo pacto auctoritatem oratio non habet. Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane. Cave putes quicquam esse verius. Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt. Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem;
Tollenda est atque extrahenda radicitus. Ne discipulum abducam, times. Certe non potest. Quae est igitur causa istarum angustiarum? Est, ut dicis, inquit; Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Ubi ut eam caperet aut quando? Nonne igitur tibi videntur, inquit, mala?
Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Gracchum patrem non beatiorem fuisse quam fillum, cum alter stabilire rem publicam studuerit, alter evertere. Quare si potest esse beatus is, qui est in asperis reiciendisque rebus, potest is quoque esse. Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare? Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status naturae congruentis tenet; Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum. Et quidem, Cato, hanc totam copiam iam Lucullo nostro notam esse oportebit; Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Quaerimus enim finem bonorum.
Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Is ita
vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret. Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum. Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi?
Paupertas si malum est, mendicus beatus esse nemo potest, quamvis sit sapiens. Nunc vides, quid faciat. Laboro autem non sine causa; Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Nam memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo. Que Manilium, ab iisque M. Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis.
Quod autem in homine praestantissimum atque optimum est, id deseruit. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Contemnit enim disserendi elegantiam, confuse loquitur. Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur. Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt. Sed fortuna fortis; Quid est igitur, cur ita semper deum appellet Epicurus beatum et aeternum? Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Sed quid sentiat, non videtis. Venit enim mihi Platonis in mentem, quem accepimus primum hic disputare solitum; Theophrasti igitur, inquit, tibi liber ille placet de beata vita?
Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur. Minime vero, inquit ille, consentit. Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Itaque hoc frequenter dici solet a vobis, non intellegere nos, quam dicat Epicurus voluptatem.
Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum; Ut alios omittam, hunc appello, quem ille unum secutus est. Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc? Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Quid de Platone aut
de Democrito loquar?
Quid enim possumus hoc agere divinius? Vulgo enim dicitur: Iucundi acti labores, nec male Euripidesconcludam, si potero, Latine; Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur. Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat?
Arabic
French
Spanish
Portuguese
Deutsch
Turkish
Dutch
Italiano
Russian
Romaian
Portuguese (Brazil)
Greek