Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Sit, inquam, tam facilis, quam vultis, comparatio voluptatis, quid de dolore dicemus? Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret. Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes; Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio.

His similes sunt omnes, qui virtuti student levantur vitiis, levantur erroribus, nisi forte censes Ti. Sed nimis multa. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Inquit, an parum disserui non verbis Stoicos a Peripateticis, sed universa re et tota sententia dissidere? Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare.

Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. Atqui pugnantibus et contrariis studiis consiliisque semper utens nihil quieti videre, nihil tranquilli potest. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Nec enim, omnes avaritias si aeque avaritias esse dixerimus, sequetur ut etiam aequas esse dicamus. Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere. Eaedem res maneant alio modo. Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia. Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit. Nam quid possumus facere melius? Quid ergo hoc loco intellegit honestum?

Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Et quidem illud ipsum non nimium probo et tantum patior, philosophum loqui de cupiditatibus finiendis. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Nec enim, dum metuit, iustus est, et certe, si metuere destiterit, non erit; Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Aliam vero vim voluptatis esse, aliam nihil dolendi, nisi valde pertinax fueris, concedas

necesse est.

Quippe: habes enim a rhetoribus; Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego?

Idemne, quod iucunde? Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Duo Reges: constructio interrete. Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus; Suo genere perveniant ad extremum; Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Praeclare enim Plato: Beatum, cui etiam in senectute contigerit, ut sapientiam verasque opiniones assequi possit. Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest.

Si quidem, inquit, tollerem, sed relinquo. Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera. Facillimum id quidem est, inquam. Non laboro, inquit, de nomine. Pisone in eo gymnasio, quod Ptolomaeum vocatur, unaque nobiscum Q. Quod quidem nobis non saepe contingit. Duae sunt enim res quoque, ne tu verba solum putes. Si quae forte-possumus.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit? In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere.

Haec non erant eius, qui innumerabilis mundos infinitasque regiones, quarum nulla esset ora, nulla extremitas, mente peragravisset. Aliter autem vobis placet. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. An hoc usque quaque, aliter in vita? Tubulum fuisse, qua illum, cuius is condemnatus est rogatione, P. Illi enim inter se dissentiunt. At quanta conantur! Mundum hunc omnem oppidum esse nostrum! Incendi igitur eos, qui audiunt, vides. De maximma autem

re eodem modo, divina mente atque natura mundum universum et eius maxima partis administrari. Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera. Nec tamen ille erat sapiens quis enim hoc aut quando aut ubi aut unde?

Earum etiam rerum, quas terra gignit, educatio quaedam et perfectio est non dissimilis animantium. Beatum, inquit. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest. Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Cur post Tarentum ad Archytam?