Hosne igitur laudas et hanc eorum, inquam, sententiam sequi nos censes oportere? Praeclare enim Plato: Beatum, cui etiam in senectute contigerit, ut sapientiam verasque opiniones assequi possit. Qui autem diffidet perpetuitati bonorum suorum, timeat necesse est, ne aliquando amissis illis sit miser. Putabam equidem satis, inquit, me dixisse. Ergo in gubernando nihil, in officio plurimum interest, quo in genere peccetur. Ad eos igitur converte te, quaeso. Nihil ad rem! Ne sit sane; Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius. Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti. Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur.
Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint. In motu et in statu corporis nihil inest, quod animadvertendum esse ipsa natura iudicet? Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Falli igitur possumus. Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim? Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. In schola desinis. Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est? Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Tu autem, si tibi illa probabantur, cur non propriis verbis ea tenebas? Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet; Duo Reges: constructio interrete.
Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare? Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem.
Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis. In schola desinis. Ille vero, si insipiens-quo certe, quoniam tyrannus -, numquam beatus; Quid
enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem. Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Itaque et manendi in vita et migrandi ratio omnis iis rebus, quas supra dixi, metienda.
Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat? Quid censes in Latino fore? Confecta res esset. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; His similes sunt omnes, qui virtuti student levantur vitiis, levantur erroribus, nisi forte censes Ti. Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius? Quod, inquit, quamquam voluptatibus quibusdam est saepe iucundius, tamen expetitur propter voluptatem.
Quorum altera prosunt, nocent altera. Facillimum id quidem est, inquam. Sextilio Rufo, cum is rem ad amicos ita deferret, se esse heredem Q. Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret. Minime vero istorum quidem, inquit. Quid loquor de nobis, qui ad laudem et ad decus nati, suscepti, instituti sumus? Quare si potest esse beatus is, qui est in asperis reiciendisque rebus, potest is quoque esse. Atqui perspicuum est hominem e corpore animoque constare, cum primae sint animi partes, secundae corporis. Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse.
Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius? Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera. Non enim in ipsa sapientia positum est beatum esse, sed in iis rebus, quas sapientia comparat ad voluptatem. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Quod cum dixissent, ille contra. Sed haec quidem
liberius ab eo dicuntur et saepius.
Nunc vero a primo quidem mirabiliter occulta natura est nec perspici nec cognosci potest. Mene ergo et Triarium dignos existimas, apud quos turpiter loquare? Propter nos enim illam, non propter eam nosmet ipsos diligimus. Qui est in parvis malis. Nam illud quidem adduci vix possum, ut ea, quae senserit ille, tibi non vera videantur. Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur.
An hoc usque quaque, aliter in vita? Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Obsecro, inquit, Torquate, haec dicit Epicurus? Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari. Sed tempus est, si videtur, et recta quidem ad me. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam.
English
Arabic
French
Spanish
Portuguese
Deutsch
Turkish
Italiano
Russian
Romaian
Portuguese (Brazil)
Greek