Occultum facinus esse potuerit, gaudebit; Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. Possumusne ergo in vita summum bonum dicere, cum id ne in cena quidem posse videamur? Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis. Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim? Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos; Laboro autem non sine causa;
Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune. Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt. Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Equidem soleo etiam quod uno Graeci, si aliter non possum, idem pluribus verbis exponere. Quippe: habes enim a rhetoribus; Laelius clamores sofòw ille so lebat Edere compellans gumias ex ordine nostros. Age, inquies, ista parva sunt.
Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Nam prius a se poterit quisque discedere quam appetitum earum rerum, quae sibi conducant, amittere. Atqui, inquam, Cato, si istud optinueris, traducas me ad te totum licebit.
Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Obsecro, inquit, Torquate, haec dicit Epicurus? Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere.
Duo Reges: constructio interrete. Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Ut alios omittam, hunc appello, quem ille unum secutus est. Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Recte, inquit, intellegis. Quorum sine causa
fieri nihil putandum est.
Diodorus, eius auditor, adiungit ad honestatem vacuitatem doloris. Praeclare enim Plato: Beatum, cui etiam in senectute contigerit, ut sapientiam verasque opiniones assequi possit. Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Itaque rursus eadem ratione, qua sum paulo ante usus, haerebitis. At hoc in eo M. Quae enim adhuc protulisti, popularia sunt, ego autem a te elegantiora desidero. Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Quaero igitur, quo modo hae tantae commendationes a natura profectae subito a sapientia relictae sint. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse? Quod dicit Epicurus etiam de voluptate, quae minime sint voluptates, eas obscurari saepe et obrui. Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re;
Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. Non enim ipsa genuit hominem, sed accepit a natura inchoatum. Sin aliud quid voles, postea. Prioris generis est docilitas, memoria; Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Ita fit beatae vitae domina fortuna, quam Epicurus ait exiguam intervenire sapienti. Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab Epicuro de laude amicitiae dicta sunt. Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn.
Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Si enim, ut mihi quidem videtur, non explet bona naturae voluptas, iure praetermissa est; Hoc est dicere: Non reprehenderem asotos, si non essent asoti. Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Quod si ita sit, cur opera philosophiae sit danda nescio.
Est igitur
officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis. Sextilio Rufo, cum is rem ad amicos ita deferret, se esse heredem Q. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Non enim solum Torquatus dixit quid sentiret, sed etiam cur. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat? Sed virtutem ipsam inchoavit, nihil amplius.
English
Arabic
French
Spanish
Portuguese
Deutsch
Turkish
Dutch
Russian
Romaian
Portuguese (Brazil)
Greek